Mavi Boncuk

2023 yılı diğer seneler gibi, yaşadıklarımla geliştiğim bir yıl oldu.  Belleğimde kalanlar benim için eğitici ve öğretici oldu. Aldığım dersleri, unutmak istemiyorum. O yüzden 2023 de öğrendiklerimi sıralamak istedim.  *Hislerime göre hareket ettiğimde  iç sesimin doğru söylediğini; *Sağlığa çok dikkat etsen de olacak olanın önüne geçilemediğini, *Az insanın ruha iyi geldiğini, yeniden öğrendim. :)) *Bir sıkıntı yaşadığında, o sorunu sadece senin yaşamadığını, *Çocukluk travmalarının muhakkak çözülmesi gerektiğini *Bazılarıyla görüşmeyi kestiğinde, onlarında sorgusuz sualsiz hemen durumu kabul ettiğini  öğrendim. *Bazılarıyla, görüşmeme kararının çok doğru olduğunu, *Elalem ne der lafında ki elalemi umursamamayı, *Bulunmak istemediğim hiç bir toplantıya, gitmemeyi  öğrendim. *Bilgili insanın,  çok güzel bir şey olduğunu, *Malın varsa derdin var lafının doğruluğunu, *İhmal etmenin sonuçlarını, başa gelen çekilir lafının doğruluğunu, sakinliğin sorunu çözdüğü...

 2023 yılının sonu ve Aralık ayındayız!!. Her zaman ki gibi senenin bir bilançosunu çıkarmak ve  sene sonu geleneğimi devam ettirmek istedim. :)) 2023 senesi son yazımı Şubat ayında yayınlamışım.  Kahramanmaraş ve  çevre illerinde olan depremden sonra bir daha yazı yazmamışım. :((  2023 yılının Şubat ayında olan bu deprem yüzünden yıl çok kötü başladı. Bende  yazı yazacak takat kalmamıştı. Deprem haberleri çok kötüydü.. O kısacık Şubat ayı bile, 365 gün gibi geçti. Bu yüzden blog yazılarını düşünecek,  heves de kalmayınca, otomatikman buralara da ara vermiş oldum!!  *Deprem kimsede keyif bır akmadı!! Psikolojik olarak moralsizlik neredeyse Mayıs ayına kadar sürdü. . Depremden hemen sonra, o bölgeye ve depremden etkilenen insanlara yardım etme isteği ile dolup taştım. Elimden geldiğince yardım çalışmalarına katıldım. Bu beni biraz iyi hissettirdi. Sonrasında  ülkede olanları izledikçe, bir el yüreğimi sıkmaya devam etti!!!  Ancak hayat de...

Yastayız.... Kahramanmaraş merkezli 11 ili etkileyen depremde, 44.218 kişi öldü. Kırkdört bin iki yüz onsekiz, bir sayı ama aynı zamanda her biri, bir can, bir insan demek... Kaybettiğimiz bu canların hepsinin bir hayatı, her birinin kendi hikayesi vardı. Hepsi bitti. Ne yazık ki!! Yastayız... O insanlar,  bizim gibi rutin hayatlarını sürdüren insanlardı. Sadece evlerine bir şey olmayacağına inanmışlardı, güvenle uyuyorlardı. Belki kimse bir şey dememişti , belki de haberleri yoktu.Bu yüzden de bazıları, fay hattının üzerine ev yapmışlardı. Öğrendik ki çok katlı binalar depreme dayanıklı diye satılmıştı. İnsanlar bu sözlere güvenmişlerdi!!! Güya binalar denetlenmiş  ve depreme dayanıklı diye satılmıştı.  Bazı ilanlar yıkılmaya yüz tutmuş binaların önünde, hala duruyordu. Çok kızgınız! Yastayız... 6 Şubat 2023 günü olan depremde 11 ilde, 44.218 insan, canını kaybetti. Bu dünyadan uçtular giittiler. Mesela 5  kişilik aileden sadece bir tek baba kalmış.  Baba, depr...

  6 Şubat sabahı uyandığımızda depremden, eşimin bir akrabasının mesajı ile  haberimiz oldu. Sosyal medyaya baktığımızda ,  saat 04.17 de Kahramanmaraş merkezli 7,7 şiddetinde büyük bir deprem olduğunu ve çevre illerden de hissedildiğini öğrendik.  İlk saatlerde Twitter de bazı görüntüler vardı ama ne olduğu tam anlaşılmıyordu. Zaten hep böyle oluyordu. Depremin ardından gelen ilk saatlerde hiç bir şey anlaşılmıyordu... Devam eden saatlerde, ne yazık ki durumun vehametinden bilgi sahibi olmaya başladık. Gelen görüntüler çok kötüydü. Haberler çoğaldıkça kalbim sıkışmaya ve derinden sarsılmaya başladık.  Kahramanmaraş'da yıkılan çok bina vardı. Ve etrafındaki 10 ilde de yıkım oldukça fazlaydı. Üstüne üstlük, enkaz altında kalanlar vardı. Hatta enkaz altından telefonlarla insanlar, "bizi kurtarın"    videoları paylaşıyordu. Korkunçtu!! Elimizden bir şey gelmiyordu. İstanbul'da da başımızdan aşağıya kaynar sular dökülüyordu.   Çaresizdik.... Televizyo...

  Bugün doğum günüm. Yeni bir yaş ve yeni bir yılı karşılarken; geçirdiğim ciddi rahatsızlıktan sonra hayatımı ve önceliklerimi değiştirdim. Artık kararlarımı kim ne der diye almıyorum.Yani canımın istediği gibi yaşıyorum. Kafama göre yönümü çizdim.                                         Kimseye içimden gelmeyeni söylemedim. Bugüne kadar da içime sinmeyeni yapmadım. Bu yaşıma gelene kadar vicdanım dışında hiçbir yargılayıcıyı umursamadım. Yaşıyorum ve öldüğüm gün "keşke" cümlesini yanımda götürmemeye kararlıyım.  Birileri beni sevsin diye yaşamıyorum bu hayatı. Ben kendimden memnun olayım yeter.  Düşüncelerimi pozitife çevirmeyi öğrendim. Konforumdan çıkmak için çaba sarfediyorum. Toksik ilişkileri bbitirdim. Yeni şeyler öğrenmek için uğraşıyorum. Bundan sonra asıl olan  ağız tadım ve sağlıkla nefes alabilmek. Ve sahip olduğum tek şey ilk ve son nefesim arasında ki sa...

  Yeni yılın ilk günlerinde , 2022 yılının bana neler öğrettiğini, aklımdan geçirirken yakaladım kendimi!. Gördüm ki bu sene bana oldukça fazla şey öğretmiş. Gerçi bunların arasında daha önceleri de tecrübe ettiklerim olması muhtemeldir.  Çünkü ben, iflah olmaz, hassas, alıngan biriyim.  Mutlaka daha önceleri de burada yazdıklarım arasındakilerden, ders aldığımı ve bir daha aynı yollardan geçmeyeceğimi söylemiş olabilirim.  Hayat böyle bir şey ve öğrendim dediğin şeyleri belki de öğrenememiş olabiliyor insan. Hataları tekrar tekrar yapabiliyoruz. Şimdilik 2022  senesinin  bana , öğrettikleri;                                     -Ölümün, getirdiği günlerde bile şükür sebebinin olmasını  -Özellikle önem verdiğin biriyse, her ayrıldığında, sanki son kez görüşüyormuş gibi vedalaşmanın önemini -Gösteriş veya zorunlu olduğun için değil, içinden gelerek, isteyerek yaptığ...