2022 YILINDA ÖĞRENDİKLERİM

 Yeni yılın ilk günlerinde , 2022 yılının bana neler öğrettiğini, aklımdan geçirirken yakaladım kendimi!. Gördüm ki bu sene bana oldukça fazla şey öğretmiş. Gerçi bunların arasında daha önceleri de tecrübe ettiklerim olması muhtemeldir. Çünkü ben, iflah olmaz, hassas, alıngan biriyim. 

Mutlaka daha önceleri de burada yazdıklarım arasındakilerden, ders aldığımı ve bir daha aynı yollardan geçmeyeceğimi söylemiş olabilirim.  Hayat böyle bir şey ve öğrendim dediğin şeyleri belki de öğrenememiş olabiliyor insan. Hataları tekrar tekrar yapabiliyoruz. Şimdilik 2022  senesinin  bana , öğrettikleri;

                                   

-Ölümün, getirdiği günlerde bile şükür sebebinin olmasını 

-Özellikle önem verdiğin biriyse, her ayrıldığında, sanki son kez görüşüyormuş gibi vedalaşmanın önemini

-Gösteriş veya zorunlu olduğun için değil, içinden gelerek, isteyerek yaptığın, hareketlerin, eylemlerin, sonra "iyi ki" dedirtiğini

-Beni yoran her şeyden uzaklaşmam gerektiğini

-Gece uykusunun çok önemli olduğunu

-Yaptığım güzel şeyleri, gittiğim seyahatleri kendime saklamayı

-Herkesin kendi derdi olabileceğini, her şeyin benimle ilgili olmayacağını

-Asosyalliğin, sahtelikten kaçış olduğunu

-Dolgulu yanakları, gergin suratları kısaca herkesin birbirine benzediği estetikli suratlardan hoşlanmadığımı

-Manipülasyon yapanları tespit edip, onlardan uzaklaştığında kafanın rahat ettiğini

-Sağlıkla ilgili en küçük şeyi bile atlamadan doktora gitmeyi

-Bazı insanların asla değişmeyeceiğini

-İnsanların üzüntülerini ve acılarını birbiriyle yarıştırdığını

--En yakınındakinin seni kontrol edemediğinde nasıl bir şeye dönüştüğünü gördüğünde hala şaşırmayı

-Bazı şeylerin bittiğini kabul etmeyi

-Duygularımdan arınıp nötr olmayı

-Bencil olan insanların, kendi bencilliğini fark etmediğini

-Beni sevdiğini zannettiğim kişinin,bir laf etmesiyle, aslında beni uzun zamandır sevmediğini

-Bazı insanları affetmenin bir hata olduğunu

-Destek göstereceğine çok inandığım insandan o desteği göremediğimde, artık en yakınlarına bile güvenmemeyi

-Çare olamayacağım şeyler için çok üzülmemeyi

-Ucuza aldığın hizmetin insanı hoşnut etmediğini

-İnsanların, politik davrandığını izlerken, hala şaşırmayı

-Pırıl pırıl, tertemiz, saf bir insanın parayı bulduktan sonra ki dönüşümünü gördüğümde, sonradan görme olmanın çok kötü bir şey olduğunu

- Kötü bir olay yaşandığında  bazılarının mutlu olduğunu

-Çocukluğun, huzurlu ve sakin geçmesi gerektiğini

-Yetki verildiğinde, aslında hiçbir özelliği, niteliği olmayan kişinin başkalarına nasıl yukardan baktığını

-Bazen tartışmadan, sessizce kendini geri çekmenin çok doğru olduğunu

-Kişisel gelişimin asla bitmediğini

-Çocukluğun, çocuk gibi geçmediyse, yetişkinlikte hep kendini suçladığını

-Hobilerle uğraşmanın mutlu ettiğini

-Az insan, çok mutluluk lafının doğru olduğunu

-En yakınlarının, en uzak olabildiğini

-Çocukluk travmalarının bulunup üstünde uzun uzun çalışmalar yapılması gerektiğini

-Sen ne kadar anlatmaya çalışsan da insanların sadece duymak istediklerini duyduklarını

-Kimseyle uğraşmak istememeyi

-Kendini yetiştirmeyen insanlardan uzaklaşmak istemeyi

-Tek başına çıkılan seyahatlerin şahane olduğunu

-Çocuklukla yüzleşmenin gerektiğini

-Bazen şartları ne kadar zorlasan da, olacak olanın zamanını beklediğini 

-Bazı insanların hayatımızdan çıkma zamanının geldiğini ve onları tüm yaşattıkları için teşekkür edip uğurlamamız gerektiğini 

ÖĞRENDİM.