Mavi Boncuk

Aralık ayı... Kışın başlangıcı,soğukların tam olarak kendini hissettirdiği,yılbaşı kutlamalarının tartışıldığı,ama herkesin sessizce bu kutlamayı yaptığı,çam ağacı tartışmasının yapıldığı,evlerine ağacı kuranların eleştirildiği,ama çoğunluğun ağacı kurduğu,o gece birbirinin nerede kutlama yapacağını merak ettiği,milli piyango için herkesin Nimet Abla'dan bilet kuyruğuna girdiği,Milli piyango'nun büyük ikramiyesi için hayaller kurduğu,  yılın son ayı... Bu yazı bu senenin son yazısı, benim için biraz da 2017 yılı değerlendirmesi olsun. 2017 yılı benim açımdan çok kötü geçti.Bilmeyen yok herhalde,ama ben bir kere daha yazacağım. Çok sevdiğim kız kardeşimi,2017 nin ilk aylarında kaybettim. Söylemesi çok zor ama intihar etti!!!! Büyük bir travmaydı,hayatımın bundan sonrasında da hep onu düşünerek ,özleyerek geçecek. Tabi  ki bu olaydan sonra 2017 benim için ,kafamı ve  kendimi kötü hissettirecek düşüncelerden uzak tutmaya uğraş

Oturduğumuz semtte her zaman önünden geçtiğim İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatrolarına bağlı bir sahne var.Çoktandır gitmek istediğimiz,bir oyun seyredelim dediğimiz bir yerdi.Bir türlü vakit ayıramamıştık. Oyun afişleri sürekli dikkatimi çekiyordu.Bugün gideyim yarın gideyim derken oyuna gitmeyi hep ihmal ediyordum. Sonra nasılsa neler var ,programlarına bakayım diye içeri girdim.Gişedeki görevli pek sempatik değildi ama basılı broşürü inceledim.İstanbul'da oynanan tüm oyunlar her hafta İstanbul'daki diğer sahnelere paylaştırılarak,yani bir bakıma gezerek her sahnede oynanıyordu. Oyun Programını inceleyince perşembe gününün   halk günü olduğunu gördüm.Halk gününde beş TL indirim vardı.Bize uygun bir tarihe ''Yangın Yerinde Orkideler''isimli oyuna  bilet aldım. Bilet fiyatları: Tam Bilet ..................18 TL Oyun İndirimli Bilet ...11 TL Müzikal Tam Bilet ......22 TL Müzikal İnd.Bilet.........16 TL Çocuk Oyun Bilet........ 5 TL Oyun g

İstanbul sanat konusunda ''derya deniz''. Yani'' bir şeyin bol olduğu yer'' demek istiyorum :)) Büyük şehirde yaşamanın getirdiği şans diyebilirim.Bir etkinlik bitiyor fakat o bitmeden başka bir aktivite başlıyor. İşte tamda Bienal'i bitirince Ekim sonuna doğru Ortaköy Yetimhanesinde fotoğraf sergisi olduğunu duyunca  ,araştırmalarımı genişlettim.. Bu mekanı hep duyuyordum ve merak ediyordum. . Etkinlikten çok mekan beni cezbediyordu.Nihayetinde  sergi sayesinde  hem fotoğrafları, hem de Yetimhaneyi gezmek bir taşla iki kuş vurmak gibiydi. Festival için onarılıp yenilenerek sanatsal bir mekana dönüştürülen  Ortaköy  Yetimhanesi’nde; usta ve genç sanatçıların, eski ve yeni fotoğrafları bir arada sergileniyordu. 100 yılı aşkın bir süre önce Ortaköy’de inşa edilip, önce Ermeni okulu, sonra  Yahudi   yetimhanesi olarak kullanılan ve sonunda terk edilen tarihi bir bina ; Ortaköy Yetimhanesi. Fotoistanbul kapsamında

Temmuzdan beri yazmamışım. Bu giriş de benim geleneksel girişim oldu :) O zaman temmuz ayından beri yaptıklarımın üstünden geçelim. Temmuz ve Ağustos ayları sıcaklarla İstanbul'da boğuşarak geçti. Gerçekten 2017 yılı yazı çok sıcaktı. Ocak ayındaki korkunç olaydan sonra ruhen çok sağlıklı olmamakla beraber,kafamı dağıtmaya çalışarak geçti.Sık sık mezarlık ziyaretiyle ruhumu rahatlatma yolunu seçtim.Zaman zaman duygu patlamaları yaşayarak dik durmak için elimden geleni yaptım.Dileğim gittiği yerde mutlu olsun.Bu konu zaten hayatımda bir travma olarak kalacak o yüzden bundan bahsetmeyi bırakıyorum. Eylül ayı başında 15 günlük Bodrum günlerimiz oldu.Bodrum'da kaldığımız yer çok sakin bir tatil köyü,spor yaparak,deniz, güneş ve çekirdek aile ile beraber olarak geçirdik.Bu sakinlik  bize çok iyi geldi,dinlendik. Tabi ki her günümüz güllük gülistanlık geçmedi,eften püften şeyler yüzünden tartışmalar da çıktı.:( Her şey hallediliyor,hepsini hallettik,anın keyfini çık

Bir gezi yazısı daha... Birileri okuyormu bilemiyorum(inşallah okunuyordur :) ama ben ara ara yazmaya devam ediyorum veya edeceğim. Aslında mayıs sonu gittik bu Avrupa'nın şirin küçük şehrine.Ancak şimdi yazabiliyorum. Gene Avusturya-Viyana'dan  nasıl gidilir ; anlatacağım. Bendeniz yine İstanbul'dan Viyana'ya şirin havayolu Pegasus havayolları ile uçtum.Neden şirin dediğimi herkes bilir ama ben anlatayım.Birkere Avrupa yakasında oturuyorsanız Sabiha Gökçen havaalanına gitmek bir dert. Birinci aşama;Taksim'den Point Otelin yanından Havabüs otobüslerinin sık sık seferleri var.15 TL 'ye trafiğe bağlı olarak yaklaşık bir saatte alana ulaşılıyor.Uçak saatlerinize göre erken binin bizim otobüste biri vardı ,adam yerinde duramıyordu çünkü alana vardığımızda uçağının kalkmasına yarım saat kalmıştı.Nerdeyse otobüs durmadan ,otobüsten atladı koşarak uçağa binmeye gitti.Neyse birinci aşamayı atlattıktan sonra sıra geliyor ikinci aşamaya ;check in işlemleri