Mavi Boncuk

Her yaz İstanbul'da ki Harbiye Cemil Topuzlu Açıkhava Tiyatrosunda değişik sanatçılar, konserler düzenliyorlar. Biz ailece her konsere gidemesek de bazılarına bilet alma imkanımız oluyor. Bu sene, bu konserlerden Sıla, Funda Arar, MFÖ konserlerine gitme fırsatımız oldu.  İlk önce Sıla konserine gittik. Bugüne kadar Sıla'yı  hiç canlı şarkı söylerken seyretmemiştim. Şarkılarını da pek bildiğimi düşünmüyordum. Sıla'ya olan ilgim sadece televizyonda ve radyoda şarkılarını duyduğum kadardı.  Konser alanına vardığımızda, tiyatronun oldukça kalabalık olduğunu gördüm.  İçeri girdiğimizde tüm koltuklar doluydu.  Dolu olmasını anlatırken, h erhalde bu konser alanının ne kadar büyük olduğunu yazmama gerek yoktur.:)) Seyirci kalabalığını görünce, bir sanatçı için bu konser salonunu doldurmanın bir ayrıcalık olduğunu anladım.  Zaten bizim gittiğimiz akşamdan sonra Sıla, konser sayısını arttırmıştı. İlave üç gün daha eklemişti.  Sıla'nın sesi ve şarkıları muhteşemdi.  Sa

İnsan bazı trenleri kaçırıyor! Kaçırılan fırsatları zamanda geri dönüp tekrar yakalamak imkansız. Fakat yapamadığımız bazı şeyler için tekrar yapabilme olanağı az da olsa karşımıza çıkabiliyor.  Geçmişte yapamadıklarımız , uzun yıllar geçse de içimizde ukde olarak kalır. Bunları zaman zaman düşünüp, günümüzde hala yapmak isteriz. Zamanında yapamadıklarımız için bir daha o fırsatı, belki de zamanı yakala yamayız. Sonra da hep erteleriz. Eğitim hayatımızda ilkokul, orta okul, liseyi hepimiz bitiririz. Bazıları üniversiteyi kazanır  ve bitirir. Bazılarının ise böyle bir şansı olmaz. Kimileri bir işe girip çalışır, evlenir, bir çocuk,belki ikinci, belki üçüncü çocuğu doğurur. Çocuğu ya da çocukları büyütür. Sonra da çocuğun eğitim hayatı ile uğraşır. Bu arada bunların içinden bazılarını yapamayanlar olur.  O yapamadıklarımız içimizde ukde olarak kalır. Bu bizi yıllar boyunca hep rahatsız eder.  Kafamız da o yapamadığımız şey hep vardır.  Hep yapmak isteriz.  İç se