Mavi Boncuk

Bazı günler canım sıkkın uyanırım.  İçimde bir huzursuzluk, bir ağlama isteği, kafa dağınıklığı, her şeyden hemen darlanma gibi karma karışık duygular içinde gezinirim.  Bir de üstüne başım, kolum ne biliyim, vücudumda ufak da olsa bir ağrı olursa, vay halime!  Kendimi hasta hissederim. Bir müddet moralim bozuk gezerim. Çok geçmeden, gün ortasına doğru, neden böyle olduğumu anlarım.  Bugün de öyle oldu.  Sabahtan beri pek keyfim yoktu. Canım bir şey yapmak istemiyordu. Başım hafif hafif ağrıyor, sanki hasta gibiydim. Sonra bir fotoğraf gördüm ve keyifsizliğimin sebebini hatırladım.  Bugün yakın zamanda kaybettiğim kız kardeşimin doğum günüydü.  :(   Aslında giden, çoktan gitti. Kabul edeli de çok oldu. Hatta kendi kendime onun yokluğunu, zaman zaman hatırlatırım bile. Ancak özel günler olunca, insan daha çok hassaslaşıyor.  Bilmeyenler için, kız kardeşim; dört yıl önce,beklenmedik bir anda, kendi kendinin canına kıydı. :( Biz, ailece artık onun ölüm yıllarını saymaya başladık. Ne doğum

Mart ayı itibariyle, Covid-19 virüsünün, ülkemizde görülmesinin  üstünden tam bir(1) yıl geçti. Bu bir yılda acaba neler değişti? :) Geriye dönüp bakıldığında, ülkemizde, bu virüsten korunmak için yetkililer kısıtlamalara devam ediyor.  Öncelikle maske, mesafe, hijyene uyulması konusunda sürekli duyurular yapılıyor. Sokağa çıkarken maske takmak zorunlu, çoğu insan hala evden çalışıyor. Okullar kademeli olarak açıldı. Herkesin kişisel önlemini alması konusunda insanlar "bilinçlendi "sanıyorum. ;) Ancak h asta olanlar, hayatını kaybedenler hala var.  Hatta  virüsün bulaşma ve hasta etme konusunda ki hızında hiç bir şey kaybetmediğini görüyoruz. Sadece bildiğimiz, virüs bir çok kez mutasyona uğrayarak değişti.  Dünyada, değişik isimler altında, başka başka varyasyonları tespit edildi. Bunlardan, İngiltere,Güney Afrika, Brezilya mutasyonları, bildiklerimiz arasında. Hepsi de birbirinden farklı belirtiler gösteriyor ve hastalığın seyri ile değişiklikler gösteriyor. Bilim insanları